دوستی   داشتم      لرستا نی                 یار   دیرینه       ی      دبستانی

دیدمش    بعد     سالیان    دراز                 همرهش   چار  زن   همه طناز

مات و مبهوت گشتم  از  حالش                كه   لری آهوان   به      دنبالش

گفتمش: چهار زن ؟ خدا بركت !                تو  چگونه  كنی  ز  جا      حركت

گفت   :   این   كار   ماجرا  دارد                 هر  یكی  حكمتی      جدا   دارد

اولی را كه هست خوشگل و ناز               من  گرفتم  ز  خطه  ی   شیراز

تا  كه  شب  ها  قرینه ام   باشد               سر   او   روی   سینه ام   باشد

بهر      اوقات    روز   هایم     نیز               زن  گرفتم  ز  خطه  ی      تبریز

چون زن ترك، خوش بر و بازوست            خانه  دار  و  نظیف  و كد بانوست

دست پختش كه محشر كبراست             بهتر از آن، سلیقه اش غوغاست

ظرف  یك   سال   بسته ام   بارم              چون  زنی  هم  ز  اصفهان  دارم

كشد   از    ماست    تار     مویی                را  یادمان  داده     صرفه جو یی

را   دركم   و  بیش  اوستاد  ست                او  متخصص  در  اقتصاد  است

او   بس   كه   در  اقتصاد  پا  دارد               بی  گمان  فوق   دكترا       دارد

زن   چارم   كه   ختم    آنان است                 شیری از خطه ی لرستان است

گفتمش  با  وجود  آن     سه هلو                 زن     چارم بر ای  چیست ؟  بگو

گفت    گهگاه   بنده   گشتم    اگر                عصبانی    ز     همسران     دگر

آن زمان جا ی آن سه تا،  بی شك               این یكی را كشم به زیر       كتك